Zoals aangekondigd zijn Jan van Emous en Cees Bruijns donderdag 15 juni naar Groningen afgereisd voor de “SUPER CHALLENGE SKATE TOUR GRONINGEN – MAASTRICHT” om daar midden in de nacht om 3.00 uur op te staan en te vertrekken voor deze monstertocht naar Maastricht. Na een korte slaap op een matje op het harde beton van de shorttrackbaan in Kardinge zijn we goed voorbereid afgeschoten door de burgemeester van Oude Pekela. De sportieve prestatie is gekoppeld aan een goed doel: armoedebestrijding bij Nederlandse kinderen. Met de pet rond bij de AIJV, buren en op het werk (een mooie oogst voor Cees: ruim 2000 euro).
Met 150 man goed begeleid door verkeersregelaars, fietsers en een bus voor bagage, afvallers en begeleiding. Om de 35-40 km een stop voor herstel. Het weer was 2 dagen perfect en het sfeertje bij rijders en organisatie was nog beter. Cees sloot zich aan bij vier gezellige Brabanders en Jan had zijn ploegje uit Nijkerk. Veel getraind: ruim 200 kilometers de afgelopen maanden, ook onder slechte omstandigheden (slecht wegdek en wind tegen). En dat helpt, want daar gingen de technisch meer begaafde rijders stuk. Er waren wat incidenten met de navigatie, valpartijen en de warme maaltijd op vrijdag, maar dat hoort erbij. Tweede nacht in een oude kippenschuur, hard beton, maar toch goed geslapen. Uitslapen dit keer, maar toch om 4 uur uit de veren. Onbetwist hoogtepunt was de ontvangst in Heumen met fanfare, schutterij, lokaal protocol en warme woorden van de wethouder. Vierdaagsesfeertje, Carnaval, Dweilband, daar worden we vrolijk van en dat doet wat met je: hoe belangrijk kan muziek zijn: sfeertje bouwen. Er waren slechte stukken, maar uiteindelijk stel je vast dat er leven is na de dood.
Het weer was perfect, voorbereiding goed en de enkelkwetsuur van Jan heeft hem geen parten gespeeld. Allebei ijzersterk gereden, ook bij slecht wegdek en op de klimmetjes in Limburg: we zaten goed voorin en konden mee met de besten.
Laat in de middag zaterdag reden we met een noodgang van de brug over de Maas de kasseien van de binnenstad in en dat ging bijna mis met een gigantische valpartij, maar op de valreep kwam alles toch nog op zijn pootjes terecht: een goed gevoel en een superprestatie: ruim 410 kilometers in 48 uur: uitgemergeld, maar het is volbracht; met een potje Groningse mosterd en Limburgse mergel gingen we huiswaarts.