De Amersfoortse IJs Vereniging werd op 1 december van 1919 gesticht op initiatief van Lucas Pesie (1880-1932) die directeur was van het openluchtzwembad aan de Ansfridusstraat. Op die eerste december bleken zeventig welgestelde heren – vergaderd in een zaal van het toenmalige Amicitia-gebouw – bereid om voor hun gezinnen een jaarlijkse contributie van vijf gulden te betalen; destijds een bedrag dat slechts de gegoede burgerij ervoor kon opbrengen. Men wilde elke winter een stuk onder water zetten van de landerijen die het Pieters- en Bloklands-Gasthuis al eeuwenlang aan de boeren verpachtte, aan de overkant van de Bisschopseweg.
Het PBG vroeg fl. 200 per jaar voor een terrein van 80 bij 400 meter met een entree op de plek waar veel later het inmiddels verdwenen Sportfondsenbad zou worden gebouwd. De AIJV verkocht obligaties – tegen een jaarlijkse rente van 5% – om de huur te betalen, dijkjes aan te leggen en een waterpomp te kopen. En kon de ijsbaan in december van 1920 voor de eerste keer openen.
Er was een echte revolutie nodig om de elitaire veren af te schudden en de economie te verbeteren: er kwam een nieuw bestuur en de contributies werden verlaagd zodat honderden nieuwe gezinnen een lidmaatschap konden betalen. Daarna konden we in 1933 eindelijk een degelijk clubhuis-met-kantine laten bouwen in plaats van al die oude hospitaaltenten die regelmatig aan flarden woeien.
Onze baan werd verschoven en drastisch ingekort voor de bouw van het Sportfondsenbad. En dat eerste clubhuis zou aan de Rubensstraat verschijnen, in een hoekje van ons nieuwe terrein, binnen de gele contouren. Daar heeft het veertig jaar gestaan totdat we in 1976 het huidige gebouw kregen. Dit hebben we in 1994 nog vergroot met een kantine, toiletten en een werkplaats voor onze ijsmeester Dick van Burgsteden zaliger.
De laatste grote verandering was de aanleg van een geasfalteerde skeelerbaan in 2014, die te zien is op de satelietfoto uit 2015 (het Sportfondsenbad was toen nog niet gesloopt). Het was de bedoeling om het asfalt en de rest van ons terrein elke winter als vanouds, enkele decimeters onder water te zetten, in afwachting van strenge vorst zodat er een dikke laag drijvend ijs zou ontstaan – dik genoeg om er niet doorheen te zakken – voor de schaatsers. Maar na enkele winters die te zacht waren, hebben we het asfalt in 2018 toch maar eens besproeid met een dun laagje water. En op vast liggend ijs kunnen we nu weer schaatsen.
Vanaf 2002 hebben we het lidmaatschap ook geintroduceerd voor skaters. En die wilden graag de kosten mee betalen om een eigen skeelerbaan aan te leggen op het gemeentelijk terrein achter ons clubhuis. Pas in 2014 kregen we daarvoor toestemming. Sindsdien is de skate sectie sterk gegroeid en is inlineskaten uitgegroeid tot volwaardige tweede sport van AIJV.